Poesie scelte
Tutti i formati dell'opera
Acquistalo
Sinossi
«Nello sviluppo del mio individuo, della diversità, sono stato precocissimo; e non mi è successo, come a Gide, di gridare d’un tratto ’Sono diverso dagli altri’ con angoscia inaspettata; io l’ho sempre saputo» scriveva Pasolini nei giovanili «quaderni rossi». E questo sentimento di diversità che domina tutta la sua opera – coscienza della propria omosessualità, certo, ma anche un senso più vasto di spaesamento e di inattualità – troverà subito un nome: quello di poesia. È stato en poète che egli ha sempre svolto la sua molteplice e anche dispersiva attività di scrittore, di regista, di critico o di polemista: si pensi soltanto alla sua esemplare teorizzazione del «cinema di poesia». Narciso, dolceardente usignolo, eretico, martire, barbaro, animale senza nome o bestia da stile – a seconda delle maschere sublimi o infami assunte sulle diverse scene della vita – egli rimase sempre fedele, con eroica ostinazione, al ruolo di poeta, inteso in un senso che si potrebbe dire «romantico» e perfino «sacrale»: quello di testimone solitario di una dimensione altra, di verità che agli uomini non possono apparire se non come scandalo e bestemmia. Dall’introduzione di Francesco Zambon
- ISBN: 8823513898
- Casa Editrice: Guanda
- Pagine: 224
- Data di uscita: 17-09-2015
Dove trovarlo
Recensioni
همیشه در سدوم : ریویوو نوشتن برای دفتر شعر و بخصوص برای آدمی مثل پازولینی کمی عجیبه برام. موضوعاتی هست که وقتی میخوای دربارشون بنویسی نمیدونی از کجا شروع کنی یا به کجا برسونی. پازولینی رو در ایران آدمای زیادی نمیشناسن. عده‌ی زیادی هم از اونایی که میشناسن، فقط و فقط به واسطه فیلم سالو یا صد و بیست روز Leggi tutto
آشنایی من با پازولینی زیاد جالب نبود. طوری که هر وقت به یادش می‌افتم، وضعیت معده‌ام به هم می‌ریزه و باید سیفون رو بکشم. اصلا در مخیله‌م نمی‌گنجید که سرودن شعر هم در رزومه‌ش باشه تا اینکه به لطف سپهر متوجه این بعد شدم و فرصت دوباره‌ای دادم. (هر کسی ارزش یه فرصت دوباره داره.) این اثر، گزیده‌ای از اشعار Leggi tutto
[...] آرزوی نانی دست‌کم و ذره‌ای خوشبختی حقیرانه هرچند حیاتی‌ترین دغدغهٔ زنده‌ماندن در من مرده است... بسی عمر به غمگینی و بسی سالیان به بیکاری هدر کرده‌ام من، این قربانی متوحش امیدهای پُروسواس. [...] Leggi tutto
آن روز فرشته‌ی او دهقانی موقر و متین بود که مرا دید. روزی دیگر توفانی ناگهانی بود که مرا در پستو نگاه داشت ... روز سوم پیکر فروتن مسیحی دیگر بود آویخته از ریسمانی بر سینه‌ای که دست من آرام نوازشش می‌کرد. Leggi tutto
Era avanti, troppo avanti! Non popolo arabo, non popolo balcanico, non popolo antico, ma nazione vivente, ma nazione europea: e cosa sei? Terra di infanti, affamati, corrotti, governanti impiegati di agrari, perfetti codini, avvocatucci pieni di brillantina e i piedi sporchi, funzionari liberali carogne co Leggi tutto
پازولینی، بیست سال قبل از اینکه فیلم سازی را شروع بکند، شعر کردن را شروع کرده بود. چندسال پیش مجموعه‌ی اشعارش را با ترجمه انگلیسی خواندم، در مقدمه‌اش مترجم نوشته بود که اگر ما ایتالیایی می‌دانستیم، آناً متوجه می‌شدیم که پازولینی در شعر ایتالیا، اتفاقی بی‌بدیل و ممتاز است. زبانی که پازولینی در شعر بر Leggi tutto
تو این مجموعه شعرهایی که این چند روز خوندم، جز موردعلاقه هام بود
" آن گاه كه غروب در چشمه ها حل مي شود قريه ي من رنگي از ياد رفته مي گيرد از دوردست،غوكان را به ياد مي آورم ماه و رعشه غمناك نواي زنجره ها بانگ ذكر طنين مي اندازد و در دشت ها جان مي بازد من به ترانه ي ناقوس ها مرده ام. غريبه! از پرواز آرام من بر فراز دشت نترس! روحي از ارواح عشقم من از دوردست ها به سرزمينم باز Leggi tutto
تو را به یاد می‌آورم نرگس آن‌گاه که بانگ ناقوس عزا برخاست همرنگ غروب بودی.
Citazioni
Al momento non ci sono citazioni, inserisci tu la prima!
